سرگذشت تلخ آرتور وارتون اولین دروازه بان تاریخ فوتبال

پایان تلخ برای آرتور وارتون مرد خاص جهان فوتبال

در سال 1887 بحث های زیادی در رابطه با حرفه ای شدن فوتبال وجود داشت که همزمان با جشن 50 سالگی پادشاهی ویکتوریا بود. به همین خاطر انگلیسی ها از این اتفاق به عنوان یک فرصت بهره بردند تا صلحی میان حرفه ای ها و هواداران به وجود آید. آن ها مسابقه ای با نام "جشن فستیوال فوتبال" برگزار کردند.

فوتبال برای نخستین بار به یک اتفاق اجتماعی مهم تبدیل شد. شاهزاده ولز که با نام ادوارد هفتم مشهور شد برای تماشای این بازی به ورزشگاه رفت و در بین دو نیمه به کاپیتان های دو تیم سلام داد. بازی بین دو تیم پرستون نورث اند (حرفه ای که بهترین تیم آن زمان را داشت) و کورینتیانس که سال ها پرچم تیم های آماتور را بالا نگه داشت، برگزار شد. بازی با تساوی یک بر یک به پایان رسید. 10 هزار نفر برای تماشای این دیدار به ورزشگاه رفتند و این بازی باعث شد دید مردم نسبت به این ورزش بهتر شود.

همچنین یک اتفاق خاص در این دیدار رخ داد، دروازه بان پرستون نورث اند اولین فوتبالیست سیاهپوستی بود که در فوتبال حرفه ای به میدان می رفت. او آرتور وارتون نام داشت. وارتون متولد غنا بود و در سال 1865 به دنیا آمد. او در خانواده مرفهی بزرگ شد که برای ادامه تحصیل او را به لندن فرستاندند. با این حال در این شهر فوتبال وارتون را جذب کرد و او درس خواندن را به فراموشی سپرد. بازیکن غنایی برای تیم های مختلفی بازی کرد و در نهایت توانست دروازه بان پرستون نورث اند شود و به شهرت دست یابد.

سرگذشت آرتور وارتون

او دروازه بان چابک و فوق العاده ای بود اما دوست داشت حرکت های نمایشی انجام دهد. پرتاب های توپ او بیش از همه قابل توجه بود. وارتون توپ های سنگین آن دوران را به فاصله غیر قابل تصوری پرتاب می کرد. این حرکت خوشایند برخی از تماشاگران بود اما با گذشت زمان افراد سنتی با این حرکت مخالفت کردند. در مورد حضور بازیکن غنایی در دیدار سنتی سالیانه بین دو تیم انگلیس و اسکاتلند (تنها بازی بین المللی در آن دوران) بحث زیادی وجود داشت اما دوباره به خاطر حرکت های عجیبش اجازه بازی را به او ندادند.

وارتون که در فوتبال فوق العاده بود کریکت را به صورت حرفه ای دنبال می کرد و در رقابت های قهرمانی دوومیدانی کشور در تابستان 1886 توانست 100یارد را در 10 ثانیه بدود.

او با پرستون نورث اند بازی های زیادی در جام حذفی انجام داد اما نتوانست در لیگ به میدان برود چون در هنگام شروع این رقابت (سال 1888) این باشگاه را ترک کرد. سپس در تیم های زیادی از مناطق یورکشایر و لنکشایر بازی کرد. حضور او باعث بیشتر شدن تماشاگران و بالا رفتن قیمت بلیت ها می شد. او برای تیم های روتردام تاون، استالیبریج راورز، آستون، نورث اند و استاکپورت راورز به میدان رفت. تنها حضورش در لیگ در تاریخ 1895 اتفاق افتاد. او در آن زمان به شفیلد یونایتد پیوست و دیگر جوان نبود. همچنین باید برای حضور در ترکیب اصلی با بیل فاتی فولک بزرگ رقابت می کرد که شکست خورد. به همین خاطر تصمیم گرفت به روتردام تاون برگردد و در دسته دو بازی کند. وارتون تا پایان بازیگری اش در این تیم ماند. پس از بازنشسته شدن زندگی سختی داشت و مجبور شد در معدن کار کند. او در آنجا واگن ها را هل می داد.

وارتون در 65 سالگی (سال 1930) در فقر به علت سرطان درگذشت و در قبری از طبقه سوم به خاک سپرده شد اما در سال 1997 روی سنگ قبرش یادبودی برای مردی که جایگاه خاصی در نخستین روزهای جهان فوتبال داشت گذاشته شد.